Ο Απόλλων Υλάτης, ο Θεός δηλαδή του Δάσους, ήταν ο προστάτης του Κουρίου και πιστεύεται ότι λατρευόταν στην περιοχή από τον 8ο αιώνα π.Χ. - τον 4ο αιώνα μ.Χ. Το Ιερό του θεού ήταν ένα σημαντικό θρησκευτικό κέντρο και υπέστη πολλές επεκτάσεις και μετατροπές σε διαφορετικές ιστορικές περιόδους.

Αρχικά, η περιοχή αποτελείτο από ένα ναό (ίχνη του οποίου σώζονται στα θεμέλια του υφιστάμενου ναού), ένα κυκλικό μνημείο, έναν επίσημο αρχαϊκό βωμό κι ένα αστυνομικό τμήμα της τότε εποχής. Κατά τη Ρωμαϊκή Περίοδο η περιοχή επεκτάθηκε με την προσθήκη των κτιρίων στα νότια και βόρεια, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιούνταν για την παρουσίαση των αναθημάτων ή για τη διαμονή των επισκεπτών. Πήλινα ειδώλια και αγγεία που είχαν συσσωρευτεί στο ναό από τον 5ο αιώνα π.Χ. έως τη Ρωμαϊκή Περίοδο, θάφτηκαν στον ειδικό λάκκο για τα τάματα.

Η πλειονότητα των μνημείων, όπως μπορεί να δει κανείς σήμερα, ανήκουν στην αποκατάσταση που έγινε στο ναό κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. και αποτελούνται από το ναό του Απόλλωνα (ο οποίος έχει αποκατασταθεί εν μέρει), τις αίθουσες των προσκυνητών, την «παλαίστρα» (όπου οι αθλητές ασκούνται και έπαιζαν παιχνίδια), ένα συγκρότημα λουτρών και τον ιερό περίβολο.