Zawartość alkoholu od 40 do 99% istotnie wpłynęła na to, że Zivanię – narodowy napój Cypryjczyków – nazywa się również „wodą ognistą”!

Ów mocny alkohol wywodzi się z XIV wieku, gdy wyspa znajdowała się pod panowaniem weneckim. Współcześnie produkcja Zivanii odbywa się tak samo, jak naówczas: wytłoki z winogron (wszystko, co zostaje po produkcji wina: miąższ, skórki, łodyżki i pestki) miesza się z wysokogatunkowym wytrawnym winem lokalnych szczepów Mavro (czerwone) i Xyniesteri (białe), a następnie poddaje destylacji i odpowiednio długiemu starzeniu.
Destylacja przebiega w kadzi („kazani”) za pośrednictwem trzech różnych procesów, z których każdy umożliwia osiągnięcie napoju o innej charakterystyce i intensywności. Produktem końcowym jest przejrzysty, niezwykle mocny trunek służący jako aperitif – najlepiej smakuje mocno zmrożony.

Zivania występuje też w wariancie czerwonym – koloru nadaje tutaj cynamon. Wraz ze starzeniem, alkohol staje się lepszy i bardziej aromatyczny, a starsze roczniki są często oszczędzane na specjalne okazje.

Nim rozpowszechniła się współczesna medycyna, Zivania była podstawowym składnikiem domowej apteczki pierwszej pomocy w każdym cypryjskim domostwie. Stosowano ją do odkażania i gojenia ran, masażu chorych kończyn, uśmierzania bólu zębów, a także jako napój rozgrzewający zmarznięte ciało. Ostatnie zastosowanie było szczególnie istotne dla mieszkańców wiosek w górach Troodos, gdzie temperatury bywają niższe niż w pozostałych częściach wyspy.